6 Years of Wet Clothing Fun

Chat:  Shower  Beach  Mud  Stories   Page 73  Home  Our wet readers occasionally send in photos. It takes a lot of time to scan them. The best are featured here. Enjoy!

Please upgrade your web browser

If you can't see a list of images please contact us via our home page. You may need to get a Mozilla based browser like Microsoft Internet Exploder, Netscape, or best of all, Mozilla itself.

209.237.238.161 crawl11-public.alexa.com ia_archiver

In Schipluiden viel mij vijftien jaar geleden een nog heel erg jonge jongen op die steeds maar de kabelbaan afging. Hij was nog erg jong en dus veilig voor de speellust van de kraanmachinist. Maar leuk om te zien dus voor de zekerheid nam ik iedere keer, dat hij langs kwam een foto. Eerst kwam hij een aantal keren alleen. Ik heb foto's van een situatie, waarin hij het maar net haalde met droge voeten. Het kabelbaantje ging heel erg lanzaam en alleen door heel hard te schommelen wist hij de kant nog te halen. Maar hij was jong en veilig. Ieder ander was allang teruggetrokken naar het midden van de vijver voor een roemloos einde.

Hij droeg gympen, een licht blauwe spijkerbroek, heel strak om de heupen, een tshirt, overhemd en trui. Typisch zijn zondagse kleren. Later kwam hij samen met twee anderen. Wederom was het kiele kiele. Ze waren zo zwaar, dat de schoenen en de pijpen van de lichte blauwe spijkerbroek door het water slierden. Zijn horizontaal gehouden onderbenen hingen half in het water. Een paar druppetjes waren omhoog gespat. Volgens mij deed hij het er gewoon om. De volgende ronde was het wel raak. In plaats van zijn benen in te trekken liet hij ze gewoon hangen. Wild spatte het water op. Ook zijn vriend kreeg een plens. Zijn broekspijpen waren nat tot aan de dijen. Zijn kruis was echter door een of wonder nog droog. Het duurde allemaal nog even. Een jongen had losgelaten en begon te trekken aan de benen van de derde jongen. Daarna liet de mooie jongen los. Ik heb een foto van hem vallend. Knieen nog net boven water, maar niet voor lang. Daarna zie je hem in zijn zondagse pak naar de kant lopen druipend van het water.

Een jaartje later was hij er weer met dezelfde vriend. Eerder op de dag fotografeerde ik hem nog droog zittend aan de kant. Daarna heb ik hem samen de vriend hangend aan de kabelbaan. Nu maakten ze er minder werk van. Ruim voor de kant lieten ze zich pardoes vallen. Hij droeg ditmaal zwart gympen, een donkerder blauwe spijkerbroek en een trui en was een echte schoonheid geworden. Aan de kant gekomen gutste het water uit zijn trui over een prachtig glimmende broek. Zijn vriend droeg sportkleding, die nu hij nat geworden was eveneens fraai om het lichaam trok.

De kabelbaan was dat jaar in een andere hoek van de vijver geplaatst. Daardoor moest je wel loslaten om nat worden. Maar ook was het een geweldig eind lopen om weer aan de overkant komen voor een volgend ritje. Twee jongens, nog droog, bedachten dat ze wellicht handiger terug konden gaan door de brede sloot door te lopen. Je ziet het zo voor je ogen gebeuren. Een van de jongen voelt eerst met de hand de temperatuur van het water. De ander steekt zijn voet al in het water en weldra staat hij tot zijn knieen in het water. Daarna volgt de ander. Heel voorzichtig schuivelend gaat het naar de overkant. Maar dat valt tegen. Het water wordt steeds dieper. Eerst verdwijnt hun spijkerbroek langzaam onder water, daarna komt het water tot aan hun schouders. Enige tijd later zat een hele club jongens aan de overkant drijfnat en tot aan hun knieen in het water tegen elkaar op te scheppen over hun tochtjes met de kabelbaan. P>